ξεκάμωμα

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική το ξεκάμωμα τα ξεκαμώματα
      γενική του ξεκαμώματος των ξεκαμωμάτων
    αιτιατική το ξεκάμωμα τα ξεκαμώματα
     κλητική ξεκάμωμα ξεκαμώματα
Κατηγορία όπως «όνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ξεκάμωμα < μεσαιωνική ελληνική ξεκάμωμα < μεσαιωνική ελληνική ξεκάμω και ξεκάνω < ξεκάμνω < από τον αόριστο ἐξέκαμον ή άλλο τύπο του ἐκκάμνω

Ουσιαστικό

ξεκάμωμα ουδέτερο

  1. η μεγάλη κούραση
  2. η εξοντωση (πολιτική, ηθική), το αποτελείωμα, ο αφανισμός
    Φαυλοκρατία! Συνεργασία πολιτικῶν, ἀστυνομικῶν καί ληστῶν γιά το ξεκάμωμα τοῦ Βενιζέλου (ο σκιτσογράφος Ηλίας Κουμετάκης το 1940)
  3. η αναίρεση μιας πράξης
    Κακό σκυλί που να μην έχη κλήρα! είνε ίδιος στο κάμωμα όπως και στο ξεκάμωμα….. (Ανδρ. Καρκαβίτσας, Οι Αρχαιολόγοι)

Εκφράσεις
  • ένα το κάμωμα ένα και το ξεκάμωμα

Μεταφράσεις
    ξεκάμωμα
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.