μυρμηκίασις

Αρχαία ελληνικά (grc)

	δυϊκός
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	μυρμηκίασῐς	αἱ	μυρμηκιάσεις
γενική	τῆς	μυρμηκιάσεως	τῶν	μυρμηκιάσεων
δοτική	τῇ	μυρμηκιάσει	ταῖς	μυρμηκιάσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	μυρμηκίασῐν	τὰς	μυρμηκιάσεις
κλητική ὦ!		μυρμηκίασῐ		μυρμηκιάσεις
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		μυρμηκιάσει
γεν-δοτ	τοῖν		μυρμηκιασέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

μυρμηκίασις < μυρμηκιάω + -σις. Μορφολογικά αναλύεται σε μυρμηκ- + -ίασις < αρχαία ελληνική μύρμηξ

μυρμηκίασις, -εως θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

μυρμηκίασις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.