μορέα

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ μορέᾱ αἱ μορέαι
      γενική τῆς μορέᾱς τῶν μορεῶν
      δοτική τῇ μορέᾳ ταῖς μορέαις
    αιτιατική τὴν μορέᾱν τὰς μορέᾱς
     κλητική ὦ! μορέᾱ μορέαι
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  μορέᾱ
γεν-δοτ τοῖν  μορέαιν
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'φαρέτρα' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μορέα < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

μορέα, -ας θηλυκό (ελληνιστική κοινή)
  • ιωνικός τύπος : μορέη

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.