μετακάρπιον

Αρχαία ελληνικά (grc)

	δυϊκός
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	μετακάρπιον	τὰ	μετακάρπιᾰ
γενική	τοῦ	μετακαρπίου	τῶν	μετακαρπίων
δοτική	τῷ	μετακαρπίῳ	τοῖς	μετακαρπίοις
αιτιατική	τὸ	μετακάρπιον	τὰ	μετακάρπιᾰ
κλητική ὦ!		μετακάρπιον		μετακάρπιᾰ
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		μετακαρπίω
γεν-δοτ	τοῖν		μετακαρπίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

μετακάρπιον < μετα- + καρπίον, υποκοριστικό για την αρχαία ελληνική καρπός

μετακάρπιον, -ου ουδέτερο (ελληνιστική κοινή)

μετακάρπιον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.