λεγεών

Αρχαία ελληνικά (grc)

	δυϊκός
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	λεγεών	αἱ	λεγεῶνες
γενική	τῆς	λεγεῶνος	τῶν	λεγεώνων
δοτική	τῇ	λεγεῶνῐ	ταῖς	λεγεῶσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	λεγεῶνᾰ	τὰς	λεγεῶνᾰς
κλητική ὦ!		λεγεών		λεγεῶνες
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		λεγεῶνε
γεν-δοτ	τοῖν		λεγεώνοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'χειμών' όπως «χειμών» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

λεγεών < (άμεσο δάνειο) λατινική legio, γενική ōnis

λεγεών, -ῶνος θηλυκό

(ελληνιστική κοινή , στρατιωτικός όρος) λεγεώνα
ἕκαστον δὲ σύνταγμα πεζῶν τρισχιλίων ἦν καὶ τριακοσίων ἱππέων. ἐκλήθη δὲ λεγεὼν τῷ λογάδας εἶναι τοὺς μαχίμους ἐκ πάντων. (⌘ Πλούταρχος, Ρωμύλος, 13, 1, 4)

λεγεών - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
λεγεών - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.