κώλυσις

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ κώλυσῐς αἱ κωλύσεις
      γενική τῆς κωλύσεως τῶν κωλύσεων
      δοτική τῇ κωλύσει ταῖς κωλύσεσῐ(ν)
    αιτιατική τὴν κώλυσῐν τὰς κωλύσεις
     κλητική ὦ! κώλυσῐ κωλύσεις
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  κωλύσει
γεν-δοτ τοῖν  κωλυσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κώλυσις < κωλύω + -σις

Ουσιαστικό

κώλυσις θηλυκό

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.