κύρτωσις

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ κύρτωσῐς αἱ κυρτώσεις
      γενική τῆς κυρτώσεως τῶν κυρτώσεων
      δοτική τῇ κυρτώσει ταῖς κυρτώσεσῐ(ν)
    αιτιατική τὴν κύρτωσῐν τὰς κυρτώσεις
     κλητική ὦ! κύρτωσῐ κυρτώσεις
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  κυρτώσει
γεν-δοτ τοῖν  κυρτωσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κύρτωσις (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική κυρτόω / κυρτῶ + -σις

Ουσιαστικό

κύρτωσις, -εως θηλυκό

Σύνθετα
  • ἐγκύρτωσις

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.