κόντης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	κόντης	οι	κόντηδες
γενική	του	κόντη	των	κόντηδων
αιτιατική	τον	κόντη	τους	κόντηδες
κλητική		κόντη		κόντηδες
Κατηγορία όπως «μανάβης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

κόντης < μεσαιωνική ελληνική κόντης < ιταλική conte < παλαιά γαλλική conte / compte < λατινική computus < computo < puto

κόντης αρσενικό

κόντης

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.