κόλος

Αρχαία ελληνικά (grc)
→ γένη αρσενικό & θηλυκό ουδέτερο
↓ πτώσεις       ενικός      
ονομαστική ὁ/ἡ κόλος τὸ κόλον
      γενική τοῦ/τῆς κόλου τοῦ κόλου
      δοτική τῷ/τῇ κόλῳ τῷ κόλῳ
    αιτιατική τὸν/τὴν κόλον τὸ κόλον
     κλητική ὦ! κόλε κόλον
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
ονομαστική οἱ/αἱ κόλοι τὰ κόλᾰ
      γενική τῶν κόλων τῶν κόλων
      δοτική τοῖς/ταῖς κόλοις τοῖς κόλοις
    αιτιατική τοὺς/τὰς κόλους τὰ κόλᾰ
     κλητική ὦ! κόλοι κόλᾰ
    δυϊκός  
ονομ-αιτ-κλ τὼ κόλω τὼ κόλω
      γεν-δοτ τοῖν κόλοιν τοῖν κόλοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «τοξοβόλος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

κόλος < → λείπει η ετυμολογία

Επίθετο

κόλος, -ος, -ον

  1. κομμένος στην άκρη, κολοβός
    ※  8ος πκε αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ἰλιάς, 16 (Π. Πατρόκλεια.), στίχ. 117 τὸ μὲν Τελαμώνιος Αἴας πῆλ' αὔτως ἐν χειρὶ κόλον δόρυ
    Αυτό έτσι, ο Αίας κολοβό το σούσε μες στη χούφτα (μετάφραση: Αλέξανδρος Πάλλης)
  2. είδος κατσίκας χωρίς κέρατα
  3. που έχει διακοπεί
    ↪ κόλος μάχη (ονομασία της ραψωδίας Θ της Ιλιάδας)
    → δείτε και τη λέξη κολοβομάχη

Συγγενικά

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.