κρείττων

Αρχαία ελληνικά (grc)
→ γένη αρσενικό & θηλυκό ουδέτερο
↓ πτώσεις       ενικός      
ονομαστική ὁ/ἡ κρείττων τὸ κρεῖττον
      γενική τοῦ/τῆς κρείττονος τοῦ κρείττονος
      δοτική τῷ/τῇ κρείττονῐ τῷ κρείττονῐ
    αιτιατική τὸν/τὴν κρείττονᾰ - κρείττω τὸ κρεῖττον
     κλητική ὦ! κρεῖττον κρεῖττον
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
ονομαστική οἱ/αἱ κρείττονες - κρείττους τὰ κρείττονᾰ - κρείττω
      γενική τῶν κρειττόνων τῶν κρειττόνων
      δοτική τοῖς/ταῖς κρείττοσῐ(ν) τοῖς κρείττοσῐ(ν)
    αιτιατική τοὺς/τὰς κρείττονᾰς - κρείττους τὰ κρείττονᾰ - κρείττω
     κλητική ὦ! κρείττονες - κρείττους κρείττονᾰ - κρείττω
    δυϊκός  
ονομ-αιτ-κλ τὼ κρείττονε τὼ κρείττονε
      γεν-δοτ τοῖν κρειττόνοιν τοῖν κρειττόνοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'μείζων' όπως «μείζων» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Κλιτικός τύπος επιθέτου

κρείττων

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.