κλάδευσις

Νέα ελληνικά (el)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ κλάδευσῐς αἱ κλαδεύσεις
      γενική τῆς κλαδεύσεως τῶν κλαδεύσεων
      δοτική τῇ κλαδεύσει ταῖς κλαδεύσεσῐ(ν)
    αιτιατική τὴν κλάδευσῐν τὰς κλαδεύσεις
     κλητική ὦ! κλάδευσῐ κλαδεύσεις
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  κλαδεύσει
γεν-δοτ τοῖν  κλαδευσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κλάδευσις < κλαδεύ(ω) + -σις

Ουσιαστικό

κλάδευσις, -εως θηλυκό

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.