εὔθυνσις

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ εὔθυνσῐς αἱ εὐθύνσεις
      γενική τῆς εὐθύνσεως τῶν εὐθύνσεων
      δοτική τῇ εὐθύνσει ταῖς εὐθύνσεσῐ(ν)
    αιτιατική τὴν εὔθυνσῐν τὰς εὐθύνσεις
     κλητική ὦ! εὔθυνσῐ εὐθύνσεις
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  εὐθύνσει
γεν-δοτ τοῖν  εὐθυνσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

εὔθυνσις < εὐθύνω + -σις

Ουσιαστικό

εὔθυνσις θηλυκό

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.