ευφραίνω
Νέα ελληνικά (el)
Ετυμολογία
Ετυμολογία - ευφραίνω < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική εὐφραίνω → δείτε ευ-, φρήν (φρένες)
Προφορά
Προφορά- ΔΦΑ : /eˈfɾe.no/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : ευ‐φραί‐νω
Ρήμα
Ρήμαευφραίνω, πρτ.: εύφρανα, αόρ.: εύφρανα, παθ.φωνή: ευφραίνομαι, π.αόρ.: ευφράνθηκα
Εκφράσεις
Συγγενικά
- ανεύφραντος
- άφραντος
- ευφραντικά (επίρρημα)
- ευφραντικός
- ευφρόσυνα (επίρρημα)
- ευφροσύνη
- ευφρόσυνος
Κλίση
Ενεργητική φωνή
| Εξακολουθητικοί χρόνοι | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| πρόσωπα | Ενεστώτας | Παρατατικός | Εξ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | Μετοχή |
| α' ενικ. | ευφραίνω | εύφραινα | θα ευφραίνω | να ευφραίνω | ευφραίνοντας | |
| β' ενικ. | ευφραίνεις | εύφραινες | θα ευφραίνεις | να ευφραίνεις | εύφραινε | |
| γ' ενικ. | ευφραίνει | εύφραινε | θα ευφραίνει | να ευφραίνει | ||
| α' πληθ. | ευφραίνουμε | ευφραίναμε | θα ευφραίνουμε | να ευφραίνουμε | ||
| β' πληθ. | ευφραίνετε | ευφραίνατε | θα ευφραίνετε | να ευφραίνετε | ευφραίνετε | |
| γ' πληθ. | ευφραίνουν(ε) | εύφραιναν ευφραίναν(ε) |
θα ευφραίνουν(ε) | να ευφραίνουν(ε) | ||
| Συνοπτικοί χρόνοι | ||||||
| πρόσωπα | Αόριστος | Συνοπτ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | Απαρέμφατο | |
| α' ενικ. | εύφρανα | θα ευφράνω | να ευφράνω | ευφράνει | ||
| β' ενικ. | εύφρανες | θα ευφράνεις | να ευφράνεις | εύφρανε | ||
| γ' ενικ. | εύφρανε | θα ευφράνει | να ευφράνει | |||
| α' πληθ. | ευφράναμε | θα ευφράνουμε | να ευφράνουμε | |||
| β' πληθ. | ευφράνατε | θα ευφράνετε | να ευφράνετε | ευφράνετε | ||
| γ' πληθ. | εύφραναν ευφράναν(ε) |
θα ευφράνουν(ε) | να ευφράνουν(ε) | |||
| Συντελεσμένοι χρόνοι | ||||||
| πρόσωπα | Παρακείμενος | Υπερσυντέλικος | Συντελ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | |
| α' ενικ. | έχω ευφράνει | είχα ευφράνει | θα έχω ευφράνει | να έχω ευφράνει | ||
| β' ενικ. | έχεις ευφράνει | είχες ευφράνει | θα έχεις ευφράνει | να έχεις ευφράνει | ||
| γ' ενικ. | έχει ευφράνει | είχε ευφράνει | θα έχει ευφράνει | να έχει ευφράνει | ||
| α' πληθ. | έχουμε ευφράνει | είχαμε ευφράνει | θα έχουμε ευφράνει | να έχουμε ευφράνει | ||
| β' πληθ. | έχετε ευφράνει | είχατε ευφράνει | θα έχετε ευφράνει | να έχετε ευφράνει | ||
| γ' πληθ. | έχουν ευφράνει | είχαν ευφράνει | θα έχουν ευφράνει | να έχουν ευφράνει |
| |
Παθητική φωνή
| Εξακολουθητικοί χρόνοι | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| πρόσωπα | Ενεστώτας | Παρατατικός | Εξ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | Μετοχή |
| α' ενικ. | ευφραίνομαι | ευφραινόμουν(α) | θα ευφραίνομαι | να ευφραίνομαι | ||
| β' ενικ. | ευφραίνεσαι | ευφραινόσουν(α) | θα ευφραίνεσαι | να ευφραίνεσαι | ||
| γ' ενικ. | ευφραίνεται | ευφραινόταν(ε) | θα ευφραίνεται | να ευφραίνεται | ||
| α' πληθ. | ευφραινόμαστε | ευφραινόμαστε ευφραινόμασταν |
θα ευφραινόμαστε | να ευφραινόμαστε | ||
| β' πληθ. | ευφραίνεστε | ευφραινόσαστε ευφραινόσασταν |
θα ευφραίνεστε | να ευφραίνεστε | (ευφραίνεστε) | |
| γ' πληθ. | ευφραίνονται | ευφραίνονταν ευφραινόντουσαν |
θα ευφραίνονται | να ευφραίνονται | ||
| Συνοπτικοί χρόνοι | ||||||
| πρόσωπα | Αόριστος | Συνοπτ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | Απαρέμφατο | |
| α' ενικ. | ευφραίνθηκα | θα ευφραινθώ | να ευφραινθώ | ευφραινθεί | ||
| β' ενικ. | ευφραίνθηκες | θα ευφραινθείς | να ευφραινθείς | ευφραίνσου | ||
| γ' ενικ. | ευφραίνθηκε | θα ευφραινθεί | να ευφραινθεί | |||
| α' πληθ. | ευφραινθήκαμε | θα ευφραινθούμε | να ευφραινθούμε | |||
| β' πληθ. | ευφραινθήκατε | θα ευφραινθείτε | να ευφραινθείτε | ευφραινθείτε | ||
| γ' πληθ. | ευφραίνθηκαν ευφραινθήκαν(ε) |
θα ευφραινθούν(ε) | να ευφραινθούν(ε) | |||
| Συντελεσμένοι χρόνοι | ||||||
| πρόσωπα | Παρακείμενος | Υπερσυντέλικος | Συντελ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | Μετοχή |
| α' ενικ. | έχω ευφραινθεί | είχα ευφραινθεί | θα έχω ευφραινθεί | να έχω ευφραινθεί | ||
| β' ενικ. | έχεις ευφραινθεί | είχες ευφραινθεί | θα έχεις ευφραινθεί | να έχεις ευφραινθεί | ||
| γ' ενικ. | έχει ευφραινθεί | είχε ευφραινθεί | θα έχει ευφραινθεί | να έχει ευφραινθεί | ||
| α' πληθ. | έχουμε ευφραινθεί | είχαμε ευφραινθεί | θα έχουμε ευφραινθεί | να έχουμε ευφραινθεί | ||
| β' πληθ. | έχετε ευφραινθεί | είχατε ευφραινθεί | θα έχετε ευφραινθεί | να έχετε ευφραινθεί | ||
| γ' πληθ. | έχουν ευφραινθεί | είχαν ευφραινθεί | θα έχουν ευφραινθεί | να έχουν ευφραινθεί | ||
Πηγές
Πηγές- ευφραίνω - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
- ευφραίνω - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών. (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.