διασάφησις

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ διασάφησῐς αἱ διασαφήσεις
      γενική τῆς διασαφήσεως τῶν διασαφήσεων
      δοτική τῇ διασαφήσει ταῖς διασαφήσεσῐ(ν)
    αιτιατική τὴν διασάφησῐν τὰς διασαφήσεις
     κλητική ὦ! διασάφησῐ διασαφήσεις
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  διασαφήσει
γεν-δοτ τοῖν  διασαφησέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διασάφησις (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική διασαφέω / διασαφῶ, διασαφη- + -σις

Ουσιαστικό

διασάφησις, -εως θηλυκό

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.