διάπλασις

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ διάπλασῐς αἱ διαπλάσεις
      γενική τῆς διαπλάσεως τῶν διαπλάσεων
      δοτική τῇ διαπλάσει ταῖς διαπλάσεσῐ(ν)
    αιτιατική τὴν διάπλασῐν τὰς διαπλάσεις
     κλητική ὦ! διάπλασῐ διαπλάσεις
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  διαπλάσει
γεν-δοτ τοῖν  διαπλασέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διάπλασις (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική διαπλάσσω, διαπλα- + -σις

Ουσιαστικό

διάπλασις, -εως θηλυκό

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.