γρούσσα

γρούσσα < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική γλῶσσα με τροπή [l] > [ɾ] σε σύμπλεγμα συμφώνων όπως γλ > γρ, κλ > κρ, πλ > πρ κ.ο.κ. [1]

ΔΦΑ : /ˈɣɾusa/

γρούσσα αρσενικό (στα τσακωνοχώρια, ιδίωμα όπως στα Μέλανα)

1. (ανθρώπινο σώμα) η γλώσσα (στο στόμα μας)
2. η γλώσσα (οι λέξεις ανθρώπινης λαλιάς)

   ↪ Γρούσσα νάμου ένι τα τσακώνικα.

   1. το πώς μιλάει και εκφράζεται ένας άνθρωπος
   2. η κακογλωσσιά
3. (ιχθυολογία) το ψάρι γλώσσα
4. το γλωσσίδι σε διάφορα αντικείμενα

   ≈ συνώνυμα: γλωσσά

ιδιώματα σε τσακωνοχώρια:

• γώσσα, γουώσσα (στα Βάτικα)

• τα γρουσσέ (γενική)

• γλωσσά (επίθετο)
• γλωσσί
• γλωσσοδέτα
• γλωσσοφαή

• γλώσσα - σελ.236.jpg, τόμ.1 - , γλώσσα - σελ.237.jpg, τόμ.1 - Κωστάκης, Θανάσης Π. Λεξικό της τσακωνικής διαλέκτου. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών, τόμοι Α', Β' 1986, τόμος Γ' 1987), Τόμος 1ος@academyofathens