γλεῦκος

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική τὸ γλεῦκος τὰ γλεύκη - γλεύκεᾰ
      γενική τοῦ γλεύκους - γλεύκεος τῶν γλευκῶν - γλευκέων
      δοτική τῷ γλεύκει - γλεύκεῐ̈ τοῖς γλεύκεσῐ(ν)
    αιτιατική τὸ γλεῦκος τὰ γλεύκη - γλεύκεα
     κλητική ὦ! γλεῦκος γλεύκη - γλεύκεα
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  γλεύκει - γλεύκεε
γεν-δοτ τοῖν  γλευκοῖν - γλευκέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'βέλος' όπως «σκεῦος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

γλεῦκος < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

γλεῦκος, -εος/-ους ουδέτερο, λατινικά mustum

  1. το γλεύκος, ο μούστος
    ※  5ος πκε αιώνας ⌘ Ἱπποκράτης, De diaeta, 2.52, p. 556, @scaife.perseus
    Αἱ τρύγες στεμφυλίτιδες ὑγραίνουσι καὶ ὑπάγουσι καὶ φυσῶσι, διότι καὶ τὸ γλεῦκος τὸ αὐτὸ ποιέει.
    ※  4ος πκε αιώνας ⌘ Ἀριστοτέλης, Προβλήματα (αμφίβολο)w Ὅσα περὶ θάμνους καὶ λαχανώδη, 20.23 @scaife.perseus
    ὑπὸ γὰρ τοῦ γλεύκους ὄντος φύσει ἡδέος αἱ μὲν τετρυγημέναι ῥᾶγες ὥσπερ ἐοίκασιν ἡδυσμέναι (ἀνάπλεῳ γάρ εἰσι καὶ ἔξωθεν), αἱ δ’ ἐπὶ τῶν βοτρύων ἀνήδυστοι.
    ※  1ος/2ος κε αιώνας ⌘ Πλούταρχος, Ἠθικά Αἴτια φυσικά, 27 @scaife.perseus
    διὰ τί τὸ γλεῦκος, ἂν ὑπὸ ψύχους περιέχηται τὸ ἀγγεῖον, γλυκὺ διαμένει πολὺν χρόνον; πότερον ὅτι πέψις ἐστὶ τοῦ γλεύκους ἡ εἰς τὸ οἰνῶδες μεταβολὴ κωλύει δὲ τὴν πέψιν ἡ ψυχρότης, ὑπὸ θερμοῦ γὰρ ἡ πέψις·
  2. γλυκύτητα
    ※  4ος πκε αιώνας ⌘ Ἀριστοτέλης, Προβλήματα (αμφίβολο)w Ὅσα περὶ ὀπώραν, 22.12 @scaife.perseus
    Διὰ τί τὰ γλυκέα ἧττον δοκεῖ γλυκέα εἶναι θερμὰ ὄντα ἢ ὅταν ψυχθῇ; πότερον ὅτι ἅμα δύο αἰσθήσεις γίνονται ἀμφοῖν, ὥστε ἡ τοῦ θερμοῦ ἐκκρούει τὴν ἑτέραν; ἢ ὅτι καὶ τὸ γλεῦκος θερμόν· ὥσπερ οὖν πῦρ γίνεται ἐπὶ πῦρ. κωλύει οὖν ἡ θερμότης.

Συγγενικά
  • ἀγλευκής
  • ἀείγλευκος
  • γλευκαγωγός
  • γλευκάω
  • γλεύκη
  • γλευκηρός
  • γλευκινίτης
  • γλεύκινος
  • γλεύκιον
  • γλευκίρινον
  • γλευκίτης
  • γλευκοπότης
  • πολύγλευκος

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.