γλακητής

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

γλακητής < ρήμα γλακώ, γλακη- + -τής

Προφορά

ΔΦΑ : /ɣla.ciˈtis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : γλα‐κη‐τής

Ουσιαστικό

γλακητής αρσενικό

(κρητικά, Έμπαρος, Νεάπολη, και αλλού) γρήγορος δρομέας, αυτός που τρέχει γρήγορα

αγλακηχτής (Κρήτη: Σφακιά)
γλακηχτής (Κρήτη: Σφακιά, Μύρθιο (;) (θηλυκό: Μύρθιος Ρεθύμνης, Μύρθιος Αγίου Βασιλείου)
γλακιστής (Κρήτη: Κίσαμος)

Κλιτικοί τύποι

γλακητάδες (πληθυντικός)

Συνώνυμα

τζιριτιχής

Συγγενικά

→ δείτε τη λέξη γλακώ

Πηγές

«γλακητής», τόμος 5, τεύχος 1 - ⌘ Ἱστορικὸν Λεξικὸν τῆς Νέας Ἑλληνικῆς, τῆς τε κοινῶς ὁμιλουμένης καὶ τῶν ἰδιωμάτων (ΙΛΝΕ) της Ακαδημίας Αθηνών, online έως το λήμμα «δαχτυλωτός» (αναζήτηση, βραχυγραφίες). Έντυπη έκδοση: επτά τόμοι (1933‑2022) ως το λήμμα «δόγης»

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.