βοηθέω

Αρχαία ελληνικά (grc)

Αρχικοί χρόνοι	Φωνή Eνεργητική	Φωνή Μέση & Παθητική
Ενεστώτας	βοηθέω, βοηθῶ	βοηθέομαι, βοηθοῦμαι
Παρατατικός	ἐβοήθεον, ἐβοήθουν	ἐβοηθεόμην, ἐβοηθούμην
Μέλλοντας	βοηθήσω	βοηθήσομαι & βοηθηθήσομαι
Αόριστος	ἐβοήθησα	ἐβοηθησάμην & ἐβοηθήθην
Παρακείμενος	βεβοήθηκα	βεβοήθημαι
Υπερσυντέλικος	ἐβεβοηθήκειν	ἐβεβοηθήμην
Συντελ.Μέλλ.	βεβοηθηκώς ἔσομαι	βεβοηθημένος ἔσομαι

Ετυμολογία

βοηθέω < *βοηθοέω < βοηθόος < βοή + θόος από το ρήμα θέω. Όπως στη φράση ἐπί βοήν θέω (σπεύδω να βοηθήσω σε κραυγή). Όμοιο το βοηδρομέω.

Ρήμα

βοηθέω (συνηρμένο: βοηθῶ)

+δοτική: σπεύδω σε βοήθεια, βοηθώ, συντρέχω
απρόσωπο: βεβοήθηται (παθητικός παρακείμενος)

Παράγωγα

ἀντιβοηθέω, -ῶ
ἐκβοηθέω, -ῶ
ἐπεκβοηθέω, -ῶ
ἐπιβοηθέω, -ῶ
παραβοηθέω, -ῶ
παρεπιβοηθέω, -ῶ
προβοηθέω, -ῶ
προσβοηθέω, -ῶ
προσεπιβοηθέω, -ῶ
συμβοηθέω, -ῶ
συνεκβοηθέω, -ῶ
συνεπιβοηθέω, -ῶ
ὑποβοηθέω, -ῶ

Συγγενικά

→ δείτε τη λέξη βοηθόος

Κλίση

Ενεργητικός Ενεστώτας
προσωπικές εγκλίσεις	οριστική	υποτακτική	ευκτική	προστακτική
ἐγώ	βοηθῶ	βοηθῶ	βοηθοῖμι / βοηθοίην	-
σύ	βοηθεῖς	βοηθῇς	βοηθοῖς / βοηθοίης	βοήθει
οὗτος	βοηθεῖ	βοηθῇ	βοηθοῖ / βοηθοίη	βοηθείτω
ἡμεῖς	βοηθοῦμεν	βοηθῶμεν	βοηθοῖμεν	-
ὑμεῖς	βοηθεῖτε	βοηθῆτε	βοηθοῖτε	βοηθεῖτε
οὗτοι	βοηθοῦσι(ν)	βοηθῶσι(ν)	βοηθοῖεν	βοηθούντων / βοηθείτωσαν
ονοματικοί τύποι	απαρέμφατο	μετοχή
ονοματικοί τύποι	βοηθεῖν	βοηθῶν	βοηθοῦσα	βοηθοῦν

Ενεργητικός Παρατατικός
προσωπικές εγκλίσεις	οριστική	υποτακτική	ευκτική	προστακτική
ἐγώ	ἐβοήθουν	-	-	-
σύ	ἐβοήθεις	-	-	-
οὗτος	ἐβοήθει	-	-	-
ἡμεῖς	ἐβοηθοῦμεν	-	-	-
ὑμεῖς	ἐβοηθεῖτε	-	-	-
οὗτοι	ἐβοήθουν	-	-	-

Ενεργητικός Μέλλοντας
προσωπικές εγκλίσεις	οριστική	υποτακτική	ευκτική	προστακτική
ἐγώ	βοηθήσω	-	βοηθήσοιμι	-
σύ	βοηθήσεις	-	βοηθήσοις	-
οὗτος	βοηθήσει	-	βοηθήσοι	-
ἡμεῖς	βοηθήσομεν	-	βοηθήσοιμεν	-
ὑμεῖς	βοηθήσετε	-	βοηθήσοιτε	-
οὗτοι	βοηθήσουσι(ν)	-	βοηθήσοιεν	-
ονοματικοί τύποι	απαρέμφατο	μετοχή
ονοματικοί τύποι	βοηθήσειν	βοηθήσων	βοηθήσουσα	βοηθῆσον

Ενεργητικός Αόριστος α'
προσωπικές εγκλίσεις	οριστική	υποτακτική	ευκτική	προστακτική
ἐγώ	ἐβοήθησα	βοηθήσω	βοηθήσαιμι	-
σύ	ἐβοήθησας	βοηθήσῃς	βοηθήσαις / βοηθήσειας	βοήθησον
οὗτος	ἐβοήθησε	βοηθήσῃ	βοηθήσαι / βοηθήσειεν	βοηθησάτω
ἡμεῖς	ἐβοηθήσαμεν	βοηθήσωμεν	βοηθήσαιμεν	-
ὑμεῖς	ἐβοηθήσατε	βοηθήσητε	βοηθήσαιτε	βοηθήσατε
οὗτοι	ἐβοήθησαν	βοηθήσωσι(ν)	βοηθήσαιεν / βοηθήσειαν	βοηθησάντων / βοηθησάτωσαν
ονοματικοί τύποι	απαρέμφατο	μετοχή
ονοματικοί τύποι	βοηθῆσαι	βοηθήσας	βοηθήσασα	βοηθῆσαν

Ενεργητικός Παρακείμενος
προσωπικές εγκλίσεις	οριστική	υποτακτική	ευκτική	προστακτική
ἐγώ	βεβοήθηκα	βεβοηθήκω / βεβοηθηκώς, βεβοηθηκυῖα, βεβοηθηκός ὦ	βεβοηθήκοιμι / βεβοηθηκώς, βεβοηθηκυῖα, βεβοηθηκός εἴην	-
σύ	βεβοήθηκας	βεβοηθήκῃς / βεβοηθηκώς, βεβοηθηκυῖα, βεβοηθηκός ᾖς	βεβοηθήκοις / βεβοηθηκώς, βεβοηθηκυῖα, βεβοηθηκός εἴης	βεβοηθηκώς, βεβοηθηκυῖα, βεβοηθηκός ἴσθι
οὗτος	βεβοήθηκε	βεβοηθήκῃ / βεβοηθηκώς, βεβοηθηκυῖα, βεβοηθηκός ᾖ	βεβοηθήκοι / βεβοηθηκώς, βεβοηθηκυῖα, βεβοηθηκός εἴη	βεβοηθηκώς, βεβοηθηκυῖα, βεβοηθηκός ἔστω
ἡμεῖς	βεβοηθήκαμεν	βεβοηθήκωμεν / βεβοηθηκότες, βεβοηθηκυῖαι, βεβοηθηκότα ὦμεν	βεβοηθήκοιμεν / βεβοηθηκότες, βεβοηθηκυῖαι, βεβοηθηκότα εἴημεν/εἶμεν	-
ὑμεῖς	βεβοηθήκατε	βεβοηθήκητε / βεβοηθηκότες, βεβοηθηκυῖαι, βεβοηθηκότα ἦτε	βεβοηθήκοιτε / βεβοηθηκότες, βεβοηθηκυῖαι, βεβοηθηκότα εἴητε/εἶτε	βεβοηθηκότες, βεβοηθηκυῖαι, βεβοηθηκότα ἔστε
οὗτοι	βεβοηθήκασι(ν)	βεβοηθήκωσι(ν) / βεβοηθηκότες, βεβοηθηκυῖαι, βεβοηθηκότα ὦσι(ν)	βεβοηθήκοιεν / βεβοηθηκότες, βεβοηθηκυῖαι, βεβοηθηκότα εἴησαν/εἶεν	βεβοηθηκότες, βεβοηθηκυῖαι, βεβοηθηκότα ἔστων
ονοματικοί τύποι	απαρέμφατο	μετοχή
ονοματικοί τύποι	βεβοηθηκέναι	βεβοηθηκώς	βεβοηθηκυῖα	βεβοηθηκός

Ενεργητικός Υπερσυντέλικος
προσωπικές εγκλίσεις	οριστική	υποτακτική	ευκτική	προστακτική
ἐγώ	ἐβεβοηθήκειν	-	-	-
σύ	ἐβεβοηθήκεις	-	-	-
οὖτος	ἐβεβοηθήκει	-	-	-
ἡμεῖς	ἐβεβοηθήκεμεν	-	-	-
ὑμεῖς	ἐβεβοηθήκετε	-	-	-
οὗτοι	ἐβεβοηθήκεσαν	-	-	-

Μέσος / Παθητικός Ενεστώτας
προσωπικές εγκλίσεις	οριστική	υποτακτική	ευκτική	προστακτική
ἐγώ	βοηθοῦμαι	βοηθῶμαι	βοηθοίμην	-
σύ	βοηθεῖ	βοηθῇ	βοηθοῖο	βοηθοῦ
οὖτος	βοηθεῖται	βοηθῆται	βοηθοῖτο	βοηθείσθω
ἡμεῖς	βοηθούμεθα	βοηθώμεθα	βοηθοίμεθα	-
ὑμεῖς	βοηθεῖσθε	βοηθῆσθε	βοηθοῖσθε	βοηθεῖσθε
οὗτοι	βοηθοῦνται	βοηθῶνται	βοηθοῖντο	βοηθείσθων / βοηθείσθωσαν
ονοματικοί τύποι	απαρέμφατο	μετοχή
ονοματικοί τύποι	βοηθεῖσθαι	βοηθούμενος	βοηθουμένη	βοηθούμενον

Μέσος / Παθητικός Παρατατικός
προσωπικές εγκλίσεις	οριστική	υποτακτική	ευκτική	προστακτική
ἐγώ	ἐβοηθούμην	-	-	-
σύ	ἐβοηθοῦ	-	-	-
οὖτος	ἐβοηθεῖτο	-	-	-
ἡμεῖς	ἐβοηθούμεθα	-	-	-
ὑμεῖς	ἐβοηθεῖσθε	-	-	-
οὗτοι	ἐβοηθοῦντο	-	-	-

Μέσος Μέλλοντας
προσωπικές εγκλίσεις	οριστική	υποτακτική	ευκτική	προστακτική
ἐγώ	βοηθήσομαι	-	βοηθησοίμην	-
σύ	βοηθήσῃ / βοηθήσει	-	βοηθήσοιο	-
οὖτος	βοηθήσεται	-	βοηθήσοιτο	-
ἡμεῖς	βοηθησόμεθα	-	βοηθησοίμεθα	-
ὑμεῖς	βοηθήσεσθε	-	βοηθήσοισθε	-
οὗτοι	βοηθήσονται	-	βοηθήσοιντο	-
ονοματικοί τύποι	απαρέμφατο	μετοχή
ονοματικοί τύποι	βοηθήσεσθαι	βοηθησόμενος	βοηθησομένη	βοηθησόμενον

Παθητικός Μέλλοντας α'
προσωπικές εγκλίσεις	οριστική	υποτακτική	ευκτική	προστακτική
ἐγώ	βοηθηθήσομαι	-	βοηθηθησοίμην	-
σύ	βοηθηθήσῃ / βοηθηθήσει	-	βοηθηθήσοιο	-
οὖτος	βοηθηθήσεται	-	βοηθηθήσοιτο	-
ἡμεῖς	βοηθηθησόμεθα	-	βοηθηθησοίμεθα	-
ὑμεῖς	βοηθηθήσεσθε	-	βοηθηθήσοισθε	-
οὗτοι	βοηθηθήσονται	-	βοηθηθήσοιντο	-
ονοματικοί τύποι	απαρέμφατο	μετοχή
ονοματικοί τύποι	βοηθηθήσεσθαι	βοηθηθησόμενος	βοηθηθησομένη	βοηθηθησόμενον

Μέσος Αόριστος α'
προσωπικές εγκλίσεις	οριστική	υποτακτική	ευκτική	προστακτική
ἐγώ	ἐβοηθησάμην	βοηθήσωμαι	βοηθησαίμην	-
σύ	ἐβοηθήσω	βοηθήσῃ	βοηθήσαιο	βοήθησαι
οὖτος	ἐβοηθήσατο	βοηθήσηται	βοηθήσαιτο	βοηθησάσθω
ἡμεῖς	ἐβοηθησάμεθα	βοηθησώμεθα	βοηθησαίμεθα	-
ὑμεῖς	ἐβοηθήσασθε	βοηθήσησθε	βοηθήσαισθε	βοηθήσασθε
οὗτοι	ἐβοηθήσαντο	βοηθήσωνται	βοηθήσαιντο	βοηθησάσθων / βοηθησάσθωσαν
ονοματικοί τύποι	απαρέμφατο	μετοχή
ονοματικοί τύποι	βοηθήσασθαι	βοηθησάμενος	βοηθησαμένη	βοηθησάμενον

Παθητικός Αόριστος α'
προσωπικές εγκλίσεις	οριστική	υποτακτική	ευκτική	προστακτική
ἐγώ	ἐβοηθήθην	βοηθηθῶ	βοηθηθείην	-
σύ	ἐβοηθήθης	βοηθηθῇς	βοηθηθείης	βοηθήθητι
οὖτος	ἐβοηθήθη	βοηθηθῇ	βοηθηθείη	βοηθηθήτω
ἡμεῖς	ἐβοηθήθημεν	βοηθηθῶμεν	βοηθηθείημεν / βοηθηθεῖμεν	-
ὑμεῖς	ἐβοηθήθητε	βοηθηθῆτε	βοηθηθείητε / βοηθηθεῖτε	βοηθήθητε
οὗτοι	ἐβοηθήθησαν	βοηθηθῶσι(ν)	βοηθηθείησαν / βοηθηθεῖεν	βοηθηθέντων / βοηθηθήτωσαν
ονοματικοί τύποι	απαρέμφατο	μετοχή
ονοματικοί τύποι	βοηθηθῆναι	βοηθηθείς	βοηθηθεῖσα	βοηθηθέν

Μέσος / Παθητικός Παρακείμενος
προσωπικές εγκλίσεις	οριστική	υποτακτική	ευκτική	προστακτική
ἐγώ	βεβοήθημαι	βεβοηθημένος ὦ	βεβοηθημένος εἴην	-
σύ	βεβοήθησαι	βεβοηθημένος ᾖς	βεβοηθημένος εἴης	βεβοήθησο
οὖτος	βεβοήθηται	βεβοηθημένος ᾖ	βεβοηθημένος εἴης	βεβοηθήσθω
ἡμεῖς	βεβοηθήμεθα	βεβοηθημένοι ὦμεν	βεβοηθημένοι εἴημεν/εἶμεν	-
ὑμεῖς	βεβοήθησθε	βεβοηθημένοι ἦτε	βεβοηθημένοι εἴητε/εἶτε	βεβοήθησθε
οὗτοι	βεβοήθηνται	βεβοηθημένοι ὦσι(ν)	βεβοηθημένοι εἴησαν/εἶεν	βεβοηθήσθων / βεβοηθήσθωσαν
ονοματικοί τύποι	απαρέμφατο	μετοχή
ονοματικοί τύποι	βεβοήθησθαι	βεβοηθημένος	βεβοηθημένη	βεβοηθημένον

Μέσος / Παθητικός Υπερσυντέλικος
προσωπικές εγκλίσεις	οριστική	υποτακτική	ευκτική	προστακτική
ἐγώ	ἐβεβοηθήμην	-	-	-
σύ	ἐβεβοήθησο	-	-	-
οὖτος	ἐβεβοήθητο	-	-	-
ἡμεῖς	ἐβεβοηθήμεθα	-	-	-
ὑμεῖς	ἐβεβοήθησθε	-	-	-
οὗτοι	ἐβεβοήθηντο	-	-	-

Πηγές

βοηθέω - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
βοηθέω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
Hofmann, J. B. Ἐτυμολογικόν Λεξικόν τῆς Ἀρχαίας Ἑλληνικῆς. Μτφρ: Αντώνιος Δ. Παπανικολάου. Αθήνα: 1974. (Γερμανικά: Etymologisches Wörterbuch des Griechischen. Munich: R. Oldenbourg, 1949.)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.