Παλληνεύς

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ὁ Παλληνεύς οἱ Παλληνεῖς - Παλληνῆς*
      γενική τοῦ Παλληνέως τῶν Παλληνέων
      δοτική τῷ Παλληνεῖ τοῖς Παλληνεῦσῐ(ν)
    αιτιατική τὸν Παλληνέᾱ τοὺς Παλληνέᾱς
     κλητική ὦ! Παλληνεῦ Παλληνεῖς - Παλληνῆς*
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  Παλληνῆ1 ή Παλληνεῖ2
γεν-δοτ τοῖν  Παλληνέοιν
* αττικός τύπος
1 όπως στη Γραμματική του Smyth
2 όπως στη Γραμματική Γυμνασίου-Λυκείου Οικονόμου.
3η κλίση, ομάδα 'βασιλεύς', Κατηγορία 'βασιλεύς' όπως «βασιλεύς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Παλληνεύς < Παλλήνη + -εύς

Ουσιαστικό

Παλληνεύς αρσενικό (θηλυκό Παλληνίς)

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.