Διοσημία
Αρχαία ελληνικά (grc)
| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | ἡ | Διοσημίᾱ | αἱ | Διοσημίαι |
| γενική | τῆς | Διοσημίᾱς | τῶν | Διοσημιῶν |
| δοτική | τῇ | Διοσημίᾳ | ταῖς | Διοσημίαις |
| αιτιατική | τὴν | Διοσημίᾱν | τὰς | Διοσημίᾱς |
| κλητική ὦ! | Διοσημίᾱ | Διοσημίαι | ||
| δυϊκός | ||||
| ονομ-αιτ-κλ | τὼ | Διοσημίᾱ | ||
| γεν-δοτ | τοῖν | Διοσημίαιν | ||
| Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ. | ||||
| 1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.