voco

Εσπεράντο (eo)

Ετυμολογία

voco < voc- + -o

Ουσιαστικό
πτώση ενικός πληθυντικός
ονομαστική vocovocoj
αιτιατική voconvocojn

voco (eo)

  1. η φωνή
  2. (μεταφορικά) η ψήφος


Ίντο (io)

Ουσιαστικό

voco (io)


Λατινικά (la)

Ετυμολογία

voco < *wekʷ- (μιλώ)

Προφορά
ΔΦΑ : /ˈwo.koː/
ⓘ 

Ρήμα

voco (la), vocavi, vocatum, vocare

Κλίση
Α' συζυγία (voco, vocavi, vocatum, vocare)

Ενεργητική φωνή

  1. Ενεστώτας
    Οριστική: voco, vocas, vocat, vocamus, vocatis, vocant.
    Υποτακτική: vocem, voces, vocet, vocemus, vocetis, vocent.
    Προστακτική: -, voca, -, -, vocate, -.
    Απαρέμφατο: vocare.
    Μετοχή: vocans, vocans, vocans (-ntis).
  2. Παρατατικός
    Οριστική: vocabam, vocabas, vocabat, vocabamus, vocabatis, vocabant.
    Υποτακτική: vocarem, vocares, vocaret, vocaremus, vocaretis, vocarent.
  3. Μέλλοντας
    Οριστική: vocabo, vocabis, vocabit, vocabimus, vocabitis, vocabunt.
    Υποτακτική: vocaturus-a-um sim, sis, sit, vocaturi-ae-a simus, sitis, sint.
    Προστακτική: -, vocato, vocato, -, vocatote, vocanto.
    Απαρέμφατο: vocaturum-am-um/os-as-a esse.
    Μετοχή: vocaturus-a-um.
  4. Παρακείμενος
    Οριστική: vocavi, vocavisti, vocavit, vocavimus, vocavistis, vocaverunt (ή vocavere).
    Υποτακτική: vocaverim, vocaveris, vocaverit, vocaverimus, vocaveritis, vocaverint.
    Απαρέμφατο: vocavisse
  5. Υπερσυντέλικος
    Οριστική: vocaveram, vocaveras, vocaverat, vocaveramus, vocaveratis, vocaverant.
    Υποτακτική: vocavissem, vocavisses, vocavisset, vocavissemus, vocavissetis, vocavissent.
  6. Συντελεσμένος Μέλλοντας
    Οριστική: vocavero, vocaveris, vocaverit, vocaverimus, vocaveritis, vocaverint.
  7. Γερούνδιο
    vocandi, vocando, vocandum, vocando.
  8. Σουπίνο
    vocatum, vocatu.

Παθητική φωνή

  1. Ενεστώτας
    Οριστική: vocor, vocaris (-re), vocatur, vocamur, vocamini, vocantur.
    Υποτακτική: vocer, voceris (-re), vocetur, vocemur, vocemini, vocentur.
    Προστακτική: -, vocare, -, -, vocamini, -.
    Απαρέμφατο: vocari
  2. Παρατατικός
    Οριστική: vocabar, vocabaris (-re), vocabatur, vocabamur, vocabamini, vocabantur.
    Υποτακτική: vocarer, vocareris, vocaretur, vocaremur, vocaremini, vocarentur.
  3. Μέλλοντας
    Οριστική: vocabor, vocaberis, vocabitur, vocabimur, vocabimini, vocabuntur.
    Προστακτική: -, vocator, vocator, -, -, vocantor.
    Απαρέμφατο: vocatum iri.
  4. Παρακείμενος
    Οριστική: vocatus-a-um sum, es, est, vocati-ae-a sumus, estis, sunt.
    Υποτακτική: vocatus-a-um sim, sis, sit, vocati-ae-a simus, sitis, sint.
    Απαρέμφατο: vocatum-am-um/-os-as-a esse.
    Μετοχή: vocatus-a-um
  5. Υπερσυντέλικος
    Οριστική: vocatus-a-um eram, eras, erat, vocati-ae-a eramus, eratis, erant.
    Υποτακτική: vocatus-a-um essem, esses, esset, vocati-ae-a essemus, essetis, essent.
  6. Συντελεσμένος Μέλλοντας
    Οριστική: vocatus-a-um ero, eris, erit, vocati-ae-a erimus, eritis, erunt.
    Απαρέμφατο: vocatum-am-um/-os-as-a fore.
  7. Γερουνδιακό
    vocandus-a-um
 

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.