disputo

Εσπεράντο (eo)

Ετυμολογία

disputo < disput + -o

Ουσιαστικό
πτώση ενικός πληθυντικός
ονομαστική disputodisputoj
αιτιατική disputondisputojn

disputo (eo)

Λατινικά (la)

Ετυμολογία

disputo < → λείπει η ετυμολογία

Ρήμα

disputo (la) (disputō1, disputāvī, disputātum, disputāre)

  1. μιλώ για, συζητώ
  2. πραγματεύομαι
  3. εκτιμώ, υπολογίζω


Κλίση
Α' συζυγία (disputo, disputavi, disputatum, disputare)

Ενεργητική φωνή

  1. Ενεστώτας
    Οριστική: disputo, disputas, disputat, disputamus, disputatis, disputant.
    Υποτακτική: disputem, disputes, disputet, disputemus, disputetis, disputent.
    Προστακτική: -, disputa, -, -, disputate, -.
    Απαρέμφατο: disputare.
    Μετοχή: disputans, disputans, disputans (-ntis).
  2. Παρατατικός
    Οριστική: disputabam, disputabas, disputabat, disputabamus, disputabatis, disputabant.
    Υποτακτική: disputarem, disputares, disputaret, disputaremus, disputaretis, disputarent.
  3. Μέλλοντας
    Οριστική: disputabo, disputabis, disputabit, disputabimus, disputabitis, disputabunt.
    Υποτακτική: disputaturus-a-um sim, sis, sit, disputaturi-ae-a simus, sitis, sint.
    Προστακτική: -, disputato, disputato, -, disputatote, disputanto.
    Απαρέμφατο: disputaturum-am-um/os-as-a esse.
    Μετοχή: disputaturus-a-um.
  4. Παρακείμενος
    Οριστική: disputavi, disputavisti, disputavit, disputavimus, disputavistis, disputaverunt (ή disputavere).
    Υποτακτική: disputaverim, disputaveris, disputaverit, disputaverimus, disputaveritis, disputaverint.
    Απαρέμφατο: disputavisse
  5. Υπερσυντέλικος
    Οριστική: disputaveram, disputaveras, disputaverat, disputaveramus, disputaveratis, disputaverant.
    Υποτακτική: disputavissem, disputavisses, disputavisset, disputavissemus, disputavissetis, disputavissent.
  6. Συντελεσμένος Μέλλοντας
    Οριστική: disputavero, disputaveris, disputaverit, disputaverimus, disputaveritis, disputaverint.
  7. Γερούνδιο
    disputandi, disputando, disputandum, disputando.
  8. Σουπίνο
    disputatum, disputatu.

Παθητική φωνή

  1. Ενεστώτας
    Οριστική: disputor, disputaris (-re), disputatur, disputamur, disputamini, disputantur.
    Υποτακτική: disputer, disputeris (-re), disputetur, disputemur, disputemini, disputentur.
    Προστακτική: -, disputare, -, -, disputamini, -.
    Απαρέμφατο: disputari
  2. Παρατατικός
    Οριστική: disputabar, disputabaris (-re), disputabatur, disputabamur, disputabamini, disputabantur.
    Υποτακτική: disputarer, disputareris, disputaretur, disputaremur, disputaremini, disputarentur.
  3. Μέλλοντας
    Οριστική: disputabor, disputaberis, disputabitur, disputabimur, disputabimini, disputabuntur.
    Προστακτική: -, disputator, disputator, -, -, disputantor.
    Απαρέμφατο: disputatum iri.
  4. Παρακείμενος
    Οριστική: disputatus-a-um sum, es, est, disputati-ae-a sumus, estis, sunt.
    Υποτακτική: disputatus-a-um sim, sis, sit, disputati-ae-a simus, sitis, sint.
    Απαρέμφατο: disputatum-am-um/-os-as-a esse.
    Μετοχή: disputatus-a-um
  5. Υπερσυντέλικος
    Οριστική: disputatus-a-um eram, eras, erat, disputati-ae-a eramus, eratis, erant.
    Υποτακτική: disputatus-a-um essem, esses, esset, disputati-ae-a essemus, essetis, essent.
  6. Συντελεσμένος Μέλλοντας
    Οριστική: disputatus-a-um ero, eris, erit, disputati-ae-a erimus, eritis, erunt.
    Απαρέμφατο: disputatum-am-um/-os-as-a fore.
  7. Γερουνδιακό
    disputandus-a-um
 
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.