barış

Τουρκικά (tr)

Ετυμολογία

barış < (κληρονομημένο) παλαιά τουρκική 𐰉𐰀𐰺𐰃𐱁𐰶 (barıšıq, ειρήνη)[1]

Προφορά
ΔΦΑ : /bɑˈɾɯʃ/
τυπογραφικός συλλαβισμός : ba‐rış

Ουσιαστικό

barış (tr)

Κλίση
κλίση του barış
ενικός πληθυντικός
ονομαστική barış barışlar
αιτιατική barışı barışları
δοτική barışa barışlara
τοπική barışta barışlarda
αφαιρετική barıştan barışlardan
γενική barışın barışların
κτητικές μορφές του barış
(ονομαστική) ενικός πληθυντικός
... μου barışım barışlarım
... σου barışın barışların
... του barışı barışları
... μας barışımız barışlarımız
... σας barışınız barışlarınız
... τους barışları barışları
(αιτιατική) ενικός πληθυντικός
... μου barışımı barışlarımı
... σου barışını barışlarını
... του barışını barışlarını
... μας barışımızı barışlarımızı
... σας barışınızı barışlarınızı
... τους barışlarını barışlarını
(δοτική) ενικός πληθυντικός
... μου barışıma barışlarıma
... σου barışına barışlarına
... του barışına barışlarına
... μας barışımıza barışlarımıza
... σας barışınıza barışlarınıza
... τους barışlarına barışlarına
(τοπική) ενικός πληθυντικός
... μου barışımda barışlarımda
... σου barışında barışlarında
... του barışında barışlarında
... μας barışımızda barışlarımızda
... σας barışınızda barışlarınızda
... τους barışlarında barışlarında
(αφαιρετική) ενικός πληθυντικός
... μου barışımdan barışlarımdan
... σου barışından barışlarından
... του barışından barışlarından
... μας barışımızdan barışlarımızdan
... σας barışınızdan barışlarınızdan
... τους barışlarından barışlarından
(γενική) ενικός πληθυντικός
... μου barışımın barışlarımın
... σου barışının barışlarının
... του barışının barışlarının
... μας barışımızın barışlarımızın
... σας barışınızın barışlarınızın
... τους barışlarının barışlarının
κλίση του barış (ως κατηγορουμένου)
ενεστώτας ενικός πληθυντικός
είμαι barışım barışlarım*
είσαι barışsın barışlarsın*
είναι barış / barıştır barışlar* / barışlardır*
είμαστε barışız barışlarız
είστε barışsınız barışlarsınız
είναι barışlar barışlardır
αόριστος ενικός πληθυντικός
ήμουν barıştım barışlardım*
ήσουν barıştın barışlardın*
ήταν barıştı barışlardı*
ήμασταν barıştık barışlardık
ήσασταν barıştınız barışlardınız
ήταν barıştı(lar) barışlardı
έμμεσος / απρόσωπος αόριστος ενικός πληθυντικός
ήμουν barışmışım barışlarmışım*
ήσουν barışmışsın barışlarmışsın*
ήταν barışmış barışlarmış*
ήμασταν barışmışız barışlarmışız
ήσασταν barışmışsınız barışlarmışsınız
ήταν barışmış(lar) barışlarmış
*Πρόκειται για σπάνιους, κυρίως λόγιους ή ποιητικούς τύπους.

Σημείωση: οι τύποι του πληθυντικού δεν χρησιμοποιούνται για επίθετα.

Συγγενικά
  • barışçı
  • barışçıl
  • barışık
  • barışmak
  • barışsever

Αναφορές
  1. barış - μονόγλωσσο τουρκικό Ετυμολογικό Λεξικό «Türkçe Etimolojik Sözlük» (2002) του Σεβάν Νισανιάν
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.