ὄργανον

Αρχαία ελληνικά (grc)

	δυϊκός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	ὄργανον	τὰ	ὄργανᾰ
γενική	τοῦ	ὀργάνου	τῶν	ὀργάνων
δοτική	τῷ	ὀργάνῳ	τοῖς	ὀργάνοις
αιτιατική	τὸ	ὄργανον	τὰ	ὄργανᾰ
κλητική ὦ!		ὄργανον		ὄργανᾰ
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ὀργάνω
γεν-δοτ	τοῖν		ὀργάνοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

ὄργανον < θέμα ὀργ-, μεταπτωτική βαθμίδα θέματος που συναντάμε στο ἔργον + -ανον[1]

ὄργανον ουδέτερο

(Χρειάζεται επεξεργασία)

ὄργανον - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
ὄργανον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

όργανο - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.