ὀκτάηχος

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

ὀκτάηχος < ουσιαστικοποιημένο θηλυκό του επιθέτου *ὀκτάηχος < ὀκτά- (ὀκτώ) + ἦχος

Ουσιαστικό

ὀκτάηχος θηλυκό

(βυζαντινή μουσική, χριστιανισμός) λειτουργικό βιβλίο με οκτώ αναστάσιμες ακολουθίες, μία για τον κάθε ήχο της βυζαντινής μουσικής
άλλες μορφές: ὀκτώηχος

Συνώνυμα

ὀκταηχόπουλον, ὀκτωηχόπουλον

Κλιτικοί τύποι

ὀκτάηχον (αιτιατική ενικού)

Πηγές

οκτάηχος - Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα].

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.