Ἥλιος

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	Ἥλιος
γενική	τοῦ	Ἡλίου
δοτική	τῷ	Ἡλίῳ
αιτιατική	τὸν	Ἥλιον
κλητική ὦ!		Ἥλιε
2η κλίση, Κατηγορία 'θρίαμβος' όπως «θρίαμβος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ἥλιος < ἥλιος

Ἥλιος αρσενικό

(ελληνική μυθολογία, θεωνύμιο), το όνομα του θεού Ήλιου, γιου του Υπερίωνα και της Θείας, προσωποποίηση του ήλιου

Ἥλιος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.