ἐπιάλτης

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ὁ ἐπιάλτης οἱ ἐπιάλται
      γενική τοῦ ἐπιάλτου τῶν ἐπιαλτῶν
      δοτική τῷ ἐπιάλτῃ τοῖς ἐπιάλταις
    αιτιατική τὸν ἐπιάλτην τοὺς ἐπιάλτᾱς
     κλητική ὦ! ἐπιάλτᾰ ἐπιάλται
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  ἐπιάλτᾱ
γεν-δοτ τοῖν  ἐπιάλταιν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'στρατιώτης', Κατηγορία 'τοξότης' όπως «τοξότης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ουσιαστικό

ἐπιάλτης αρσενικό

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.