ἐπίπεδος

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός		Πληθυντικός
Ονομαστική	ὁ, ἡ ἐπίπεδος	τὸ ἐπίπεδον	οἱ, αἱ ἐπίπεδοι	τὰ ἐπίπεδα
Γενική	τοῦ, τῆς ἐπιπέδου	τοῦ ἐπιπέδου	τῶν ἐπιπέδων	τῶν ἐπιπέδων
Δοτική	τῷ, τῇ ἐπιπέδῳ	τῷ ἐπιπέδῳ	τοῖς, ταῖς ἐπιπέδοις	τοῖς ἐπιπέδοις
Αιτιατική	τὸν, τὴν ἐπίπεδον	τὸ ἐπίπεδον	τοὺς, τὰς ἐπιπέδους	τὰ ἐπίπεδα
Κλητική	ἐπίπεδε	ἐπίπεδον	ἐπίπεδοι	ἐπίπεδα
Πτώσεις			Δυικός
Ονομαστική-Αιτιατική-Κλητική			ἐπιπέδω
Γενική-Δοτική			ἐπιπέδοιν

ἐπίπεδος < ἐπί + πέδον < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *pedóm < *pṓds (πόδι, πούς) < *ped-

ἐπίπεδος, -ος, -ον

ἐπίπεδος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
ἐπίπεδος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.