ἐμπόρευμα

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική τὸ ἐμπόρευμᾰ τὰ ἐμπορεύμᾰτᾰ
      γενική τοῦ ἐμπορεύμᾰτος τῶν ἐμπορευμᾰ́των
      δοτική τῷ ἐμπορεύμᾰτῐ τοῖς ἐμπορεύμᾰσῐ(ν)
    αιτιατική τὸ ἐμπόρευμᾰ τὰ ἐμπορεύμᾰτᾰ
     κλητική ὦ! ἐμπόρευμᾰ ἐμπορεύμᾰτᾰ
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  ἐμπορεύμᾰτε
γεν-δοτ τοῖν  ἐμπορευμᾰ́τοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'ὄνομα' όπως «ὄνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἐμπόρευμα < ἐμπορεύ(ομαι) + -μα < ἔμπορος

Ουσιαστικό

ἐμπόρευμα ουδέτερο

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.