ἐγκάτοικος

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

ἐγκάτοικος < ελληνιστική κοινή ἐγκάτοικος

Επίθετο

ἐγκάτοικος, -ος, -ον

Πηγές


Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
→ γένη αρσενικό & θηλυκό ουδέτερο
↓ πτώσεις       ενικός      
ονομαστική ὁ/ἡ ἐγκάτοικος τὸ ἐγκάτοικον
      γενική τοῦ/τῆς ἐγκατοίκου τοῦ ἐγκατοίκου
      δοτική τῷ/τῇ ἐγκατοίκῳ τῷ ἐγκατοίκῳ
    αιτιατική τὸν/τὴν ἐγκάτοικον τὸ ἐγκάτοικον
     κλητική ὦ! ἐγκάτοικε ἐγκάτοικον
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
ονομαστική οἱ/αἱ ἐγκάτοικοι τὰ ἐγκάτοικᾰ
      γενική τῶν ἐγκατοίκων τῶν ἐγκατοίκων
      δοτική τοῖς/ταῖς ἐγκατοίκοις τοῖς ἐγκατοίκοις
    αιτιατική τοὺς/τὰς ἐγκατοίκους τὰ ἐγκάτοικᾰ
     κλητική ὦ! ἐγκάτοικοι ἐγκάτοικᾰ
    δυϊκός  
ονομ-αιτ-κλ τὼ ἐγκατοίκω τὼ ἐγκατοίκω
      γεν-δοτ τοῖν ἐγκατοίκοιν τοῖν ἐγκατοίκοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἐγκάτοικος < ἐγκατοικ(έω) + -ος

Επίθετο

ἐγκάτοικος, -ος, -ον

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.