ἄτολμος
Αρχαία ελληνικά (grc)
| Πτώση | Ενικός | Πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| Ονομαστική | ὁ, ἡ ἄτολμος | τὸ ἄτολμον | οἱ, αἱ ἄτολμοι | τὰ ἄτολμα |
| Γενική | τοῦ, τῆς ἀτόλμου | τοῦ ἀτόλμου | τῶν ἀτόλμων | τῶν ἀτόλμων |
| Δοτική | τῷ, τῇ ἀτόλμῳ | τῷ ἀτόλμῳ | τοῖς, ταῖς ἀτόλμοις | τοῖς ἀτόλμοις |
| Αιτιατική | τὸν, τὴν ἄτολμον | τὸ ἄτολμον | τοὺς, τὰς ἀτόλμους | τὰ ἄτολμα |
| Κλητική | ἄτολμε | ἄτολμον | ἄτολμοι | ἄτολμα |
| Πτώσεις | Δυικός | |||
| Ονομαστική-Αιτιατική-Κλητική | ἀτόλμω | |||
| Γενική-Δοτική | ἀτόλμοιν | |||
Συγγενικά
- ἀτολμία
- → δείτε τη λέξη τόλμη
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.