ἄβατον

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική τὸ ἄβατον τὰ ἄβατᾰ
      γενική τοῦ ἀβάτου τῶν ἀβάτων
      δοτική τῷ ἀβάτῳ τοῖς ἀβάτοις
    αιτιατική τὸ ἄβατον τὰ ἄβατᾰ
     κλητική ὦ! ἄβατον ἄβατᾰ
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  ἀβάτω
γεν-δοτ τοῖν  ἀβάτοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Κλιτικός τύπος επιθέτου
ἄβατον ουδέτερο

Ουσιαστικό
ἄβατον ουδέτερο
  1. ιερός χώρος
  2. γενικά χώρος περιορισμένης προσπέλασης, λόγω ιερότητας

Συνώνυμα
  • ἄδυτον

Εκφράσεις
  • άβατον μοναστηριακό, ή μοναστηριακό άβατον
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.