ἀτημέλεια

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ ἀτημέλειᾰ αἱ ἀτημέλειαι
      γενική τῆς ἀτημελείᾱς τῶν ἀτημελειῶν
      δοτική τῇ ἀτημελείᾳ ταῖς ἀτημελείαις
    αιτιατική τὴν ἀτημέλειᾰν τὰς ἀτημελείᾱς
     κλητική ὦ! ἀτημέλειᾰ ἀτημέλειαι
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  ἀτημελείᾱ
γεν-δοτ τοῖν  ἀτημελείαιν
1η κλίση, Κατηγορία 'βοήθεια' όπως «βοήθεια» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀτημέλεια < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

ἀτημέλεια, -ας θηλυκό (ελληνιστική κοινή)
  • ἀτημελίη

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.