ἀπογράφω

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ἀπογράφω < ἀπο- + ράφω

Ρήμα

ἀπογράφω

καταγράφω
αντιγράφω
εγγράφω σε κατάλογο, καταχωρίζω
(νομικός όρος) παραδίδω αντίγραφο κατηγορίας
(νομικός όρος) καταγράφω την περιουσία κάποιου

Συγγενικά

(Χρειάζεται επεξεργασία)

Κλίση

ἀπογράφω - ενεργητικοί τύποι

ενεργητικός ενεστώτας
ἀπογρᾰφ-	οριστική	υποτακτική	ευκτική	προστακτική
ἐγὼ	ἀπογράφω	ἀπογράφω	ἀπογράφοιμι	—
σὺ	ἀπογράφεις	ἀπογράφῃς	ἀπογράφοις	ἀπόγραφε
οὖτος	ἀπογράφει	ἀπογράφῃ	ἀπογράφοι	ἀπογραφέτω
ἡμεῖς	ἀπογράφομεν	ἀπογράφωμεν	ἀπογράφοιμεν	—
ὑμεῖς	ἀπογράφετε	ἀπογράφητε	ἀπογράφοιτε	ἀπογράφετε
οὗτοι	ἀπογράφουσῐ(ν)	ἀπογράφωσῐ(ν)	ἀπογράφοιεν	ἀπογραφόντων ἀπογραφέτωσαν
2o δυϊκός	ἀπογράφετον	ἀπογράφητον	ἀπογράφοιτον	ἀπογράφετον
3o δυϊκός	ἀπογράφετον	ἀπογράφητον	ἀπογραφοίτην	ἀπογραφέτων
ονοματικοί τύποι	απαρέμφατο	μετοχή: αρσενικό - θηλυκό - ουδέτερο
ονοματικοί τύποι	ἀπογράφειν	ἀπογράφων	ἀπογράφουσα	ἀπογράφον

Ενεργητικός Παρατατικός
προσωπικές εγκλίσεις	οριστική	υποτακτική	ευκτική	προστακτική
ἐγώ	ἀπέγραφον	-	-	-
σύ	ἀπέγραφες	-	-	-
οὖτος	ἀπέγραφε	-	-	-
ἡμεῖς	ἀπεγράφομεν	-	-	-
ὑμεῖς	ἀπεγράφετε	-	-	-
οὗτοι	ἀπέγραφον	-	-	-

Ενεργητικός Μέλλοντας
προσωπικές εγκλίσεις	οριστική	υποτακτική	ευκτική	προστακτική
ἐγώ	ἀπογράψω	-	ἀπογράψοιμι	-
σύ	ἀπογράψεις	-	ἀπογράψοις	-
οὗτος	ἀπογράψει	-	ἀπογράψοι	-
ἡμεῖς	ἀπογράψομεν	-	ἀπογράψοιμεν	-
ὑμεῖς	ἀπογράψετε	-	ἀπογράψοιτε	-
οὗτοι	ἀπογράψουσι(ν)	-	ἀπογράψοιεν	-
ονοματικοί τύποι	απαρέμφατο	μετοχή
ονοματικοί τύποι	ἀπογράψειν	ἀπογράψων	ἀπογράψουσα	ἀπογράψον

Ενεργητικός Αόριστος α'
προσωπικές εγκλίσεις	οριστική	υποτακτική	ευκτική	προστακτική
ἐγώ	ἀπέγραψα	ἀπογράψω	ἀπογράψαιμι	-
σύ	ἀπέγραψας	ἀπογράψῃς	ἀπογράψαις / ἀπογράψειας	ἀπόγραψον
οὗτος	ἀπέγραψε	ἀπογράψῃ	ἀπογράψαι / ἀπογράψειεν	ἀπογραψάτω
ἡμεῖς	ἀπεγράψαμεν	ἀπογράψωμεν	ἀπογράψαιμεν	-
ὑμεῖς	ἀπεγράψατε	ἀπογράψητε	ἀπογράψαιτε	ἀπογράψατε
οὗτοι	ἀπέγραψαν	ἀπογράψωσι(ν)	ἀπογράψαιεν / ἀπογράψειαν	ἀπογραψάντων / ἀπογραψάτωσαν
ονοματικοί τύποι	απαρέμφατο	μετοχή
ονοματικοί τύποι	ἀπογράψαι	ἀπογράψας	ἀπογράψασα	ἀπογράψαν

Ενεργητικός Παρακείμενος
προσωπικές εγκλίσεις	οριστική	υποτακτική	ευκτική	προστακτική
ἐγώ	ἀπογέγραφα	ἀπογεγράφω / ἀπογεγραφώς, ἀπογεγραφυῖα, ἀπογεγραφός ὦ	ἀπογεγράφοιμι / ἀπογεγραφώς, ἀπογεγραφυῖα, ἀπογεγραφός εἴην	-
σύ	ἀπογέγραφας	ἀπογεγράφῃς / ἀπογεγραφώς, ἀπογεγραφυῖα, ἀπογεγραφός ᾖς	ἀπογεγράφοις / ἀπογεγραφώς, ἀπογεγραφυῖα, ἀπογεγραφός εἴης	ἀπογεγραφώς, ἀπογεγραφυῖα, ἀπογεγραφός ἴσθι
οὗτος	ἀπογέγραφε	ἀπογεγράφῃ / ἀπογεγραφώς, ἀπογεγραφυῖα, ἀπογεγραφός ᾖ	ἀπογεγράφοι / ἀπογεγραφώς, ἀπογεγραφυῖα, ἀπογεγραφός εἴη	ἀπογεγραφώς, ἀπογεγραφυῖα, ἀπογεγραφός ἔστω
ἡμεῖς	ἀπογεγράφαμεν	ἀπογεγράφωμεν / ἀπογεγραφότες, ἀπογεγραφυῖαι, ἀπογεγραφότα ὦμεν	ἀπογεγράφοιμεν / ἀπογεγραφότες, ἀπογεγραφυῖαι, ἀπογεγραφότα εἴημεν/εἶμεν	-
ὑμεῖς	ἀπογεγράφατε	ἀπογεγράφητε / ἀπογεγραφότες, ἀπογεγραφυῖαι, ἀπογεγραφότα ἦτε	ἀπογεγράφοιτε / ἀπογεγραφότες, ἀπογεγραφυῖαι, ἀπογεγραφότα εἴητε/εἶτε	ἀπογεγραφότες, ἀπογεγραφυῖαι, ἀπογεγραφότα ἔστε
οὗτοι	ἀπογεγράφασι(ν)	ἀπογεγράφωσι(ν) / ἀπογεγραφότες, ἀπογεγραφυῖαι, ἀπογεγραφότα ὦσι(ν)	ἀπογεγράφοιεν / ἀπογεγραφότες, ἀπογεγραφυῖαι, ἀπογεγραφότα εἴησαν/εἶεν	ἀπογεγραφότες, ἀπογεγραφυῖαι, ἀπογεγραφότα ἔστων
ονοματικοί τύποι	απαρέμφατο	μετοχή
ονοματικοί τύποι	ἀπογεγραφέναι	ἀπογεγραφώς	ἀπογεγραφυῖα	ἀπογεγραφός

Ενεργητικός Υπερσυντέλικος
προσωπικές εγκλίσεις	οριστική	υποτακτική	ευκτική	προστακτική
ἐγώ	ἀπεγεγράφειν	-	-	-
σύ	ἀπεγεγράφεις	-	-	-
οὖτος	ἀπεγεγράφει	-	-	-
ἡμεῖς	ἀπεγεγράφεμεν	-	-	-
ὑμεῖς	ἀπεγεγράφετε	-	-	-
οὗτοι	ἀπεγεγράφεσαν	-	-	-

Μεσοπαθητικοί τύποι → λείπει η κλίση

Πηγές

ἀπογράφω - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
ἀπογράφω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.