ἀνεμο-

ἀνεμο- < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική ἀνεμο- < ἄνεμο(ς)

ἀνεμο- ή ἀνεμό-

• το ουσιαστικό άνεμος ως πρώτο συνθετικό
  1. για φαινόμενα ή πράγματα που σχετίζονται με καιρικά φαινόμενα ή τη κίνηση του ανέμου

     ἀνεμοζάλη

     ἀνεμόμυλος

  2. για να προσδώσει χαρακτηριστικά του ανέμου στο δεύτερο συνθετικό

     ἀνεμοπολεμῶ (πολεμάω σε ανοιχτό χώρο)

• ἀνεμό- (όταν αναβιβάζεται ο τόνος κατά τη σύνθεση)

• Μεσαιωνικές ελληνικές λέξεις με πρόθημα ἀνεμο- στο Βικιλεξικό
• Μεσαιωνικές ελληνικές λέξεις με πρόθημα ἀνεμό- στο Βικιλεξικό

• → δείτε τη λέξη ἄνεμος

ἀνεμο- < ἄνεμο(ς)

ἀνεμο- ή ἀνεμό- (και ἀνεμ- πριν από φωνήεν)

• πρώτο συνθετικό για λέξεις που δηλώνουν σχέση ή ομοιότητα με τη κίνηση του ανέμου

  ἀνεμομαχία

  ἀνεμόδαρτος

  ἀνεμαφέτης

• ἀνεμό- (όταν αναβιβάζεται ο τόνος κατά τη σύνθεση)
• ἀνεμ- (όταν ακολουθεί φωνήεν)

• Αρχαίες ελληνικές λέξεις με πρόθημα ἀνεμο- στο Βικιλεξικό
• Αρχαίες ελληνικές λέξεις με πρόθημα ἀνεμό- στο Βικιλεξικό
• Αρχαίες ελληνικές λέξεις με πρόθημα ἀνεμ- στο Βικιλεξικό
• Λέξεις ἀνεμο- @perseus.tufts.edu Greek Dictionary Headword Search, Πανεπιστήμιο Tufts

• → δείτε τη λέξη ἄνεμος