χλανίς

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ χλανίς αἱ χλανίδες
      γενική τῆς χλανίδος τῶν χλανίδων
      δοτική τῇ χλανίδῐ ταῖς χλανίσῐ(ν)
    αιτιατική τὴν χλανίδᾰ τὰς χλανίδᾰς
     κλητική ὦ! χλανίς* χλανίδες
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  χλανίδε
γεν-δοτ τοῖν  χλανίδοιν
Με βραχύ γιώτα στο θέμα -ίς -ίδος.
* Κατά τη Γραμματική του Smyth, η κλητική ενικού χωρίς το -ς
3η κλίση, Κατηγορία 'πατρίς' όπως «πατρίς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

χλανίς < προελληνική [1] *χλᾰν- (συγγενές με τα χλαῖνα και χλαμύς)

Ουσιαστικό

χλανίς θηλυκό

  1. χλαῖνα - Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek. [Ετυμολογικό λεξικό της ελληνικής γλώσσας] (στα αγγλικά) με την αρωγή του Lucien van Beek. Leiden: Brill. Τόμοι 1‑2.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.