φακῆ

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
φᾰκεα- φᾰκη-
ονομαστική ἡ φακῆ αἱ φακαῖ
      γενική τῆς φακῆς τῶν φακῶν
      δοτική τῇ φακῇ ταῖς φακαῖς
    αιτιατική τὴν φακῆν τὰς φακᾶς
     κλητική ὦ! φακῆ φακαῖ
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  φακᾶ
γεν-δοτ τοῖν  φακαῖν
Ο ασυναίρετος τύπος φακέα, σπάνιος (δείτε εκεί σημειώσεις)
1η κλίση, ομάδα 'συκέα συκῆ', Κατηγορία 'συκῆ' όπως «συκῆ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

φακῆ < ασυναίρετο φακέα < φακός (αρχική σημασία: καρπός της φακής) [1]

Ουσιαστικό

φᾰκῆ θηλυκό

  1. (τρόφιμο) φακή
  2. (γαστρονομία) οι φακές

Σημειώσεις
  • για τον ασυναίρετο τύπο → δείτε τη λέξη φακέα

Αναφορές
  1. φακή - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.