τουρκο-

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

τουρκο- < Τούρκ(ος) + -ο-. Δείτε και το μεσαιωνικό τουρκο-

Προφορά

ΔΦΑ : /tuɾ.ko/

τυπογραφικός συλλαβισμός : τουρ‐κο-

Πρόθημα

τουρκο- ή τουρκό-

πρώτο συνθετικό λέξεων που δηλώνει τούρκικη προέλευση ή κάτι σχετικό με την Τουρκία [1]
τουρκογενής, Τουρκοκύπριος

τουρκόσπορος

Σύνθετα

Νεοελληνικές λέξεις με πρόθημα τουρκο- στο Βικιλεξικό
Νεοελληνικές λέξεις με πρόθημα τουρκό- στο Βικιλεξικό

Αναφορές

Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. (Αʹ έκδοση: 1998)

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

τουρκο- < Τούρκ(ος) + -ο-

Πρόθημα

τουρκο- (συνήθως με κεφαλαίο: Τουρκο-)

πρώτο συνθετικό λέξεων που δηλώνει τουρκική σχέση ή καταγωγή όπως ορίζει το πρώτο συνθετικό
τουρκοκάραβος (αρσενικό)

Τουρκοκαλόγηρος

Τουρκογενής

Σύνθετα

Μεσαιωνικές ελληνικές λέξεις με πρόθημα τουρκο- στο Βικιλεξικό

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.