σίελον

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική τὸ σίελον τὰ σίελᾰ
      γενική τοῦ σιέλου τῶν σιέλων
      δοτική τῷ σιέλῳ τοῖς σιέλοις
    αιτιατική τὸ σίελον τὰ σίελᾰ
     κλητική ὦ! σίελον σίελᾰ
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  σιέλω
γεν-δοτ τοῖν  σιέλοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σίελον < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

σίελον ουδέτερο

  1. σάλιο
  2. μύξα
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.