πρόσκρουσις

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ πρόσκρουσῐς αἱ προσκρούσεις
      γενική τῆς προσκρούσεως τῶν προσκρούσεων
      δοτική τῇ προσκρούσει ταῖς προσκρούσεσῐ(ν)
    αιτιατική τὴν πρόσκρουσῐν τὰς προσκρούσεις
     κλητική ὦ! πρόσκρουσῐ προσκρούσεις
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  προσκρούσει
γεν-δοτ τοῖν  προσκρουσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πρόσκρουσις < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

πρόσκρουσις, -εως θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

Συγγενικά
  • (Χρειάζεται επεξεργασία)

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.