πρόσθεσις

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ πρόσθεσῐς αἱ προσθέσεις
      γενική τῆς προσθέσεως τῶν προσθέσεων
      δοτική τῇ προσθέσει ταῖς προσθέσεσῐ(ν)
    αιτιατική τὴν πρόσθεσῐν τὰς προσθέσεις
     κλητική ὦ! πρόσθεσῐ προσθέσεις
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  προσθέσει
γεν-δοτ τοῖν  προσθεσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πρόσθεσις < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

πρόσθεσις, -εως θηλυκό

  1. → ζητούμενο λήμμα
  2. η πρόσθεση

Συγγενικά
  • (Χρειάζεται επεξεργασία)

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.