πραγμάτευσις

Νέα ελληνικά (el)
καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ πραγμάτευσις αἱ πραγματεύσεις
      γενική τῆς πραγματεύσεως τῶν πραγματεύσεων
      δοτική τῇ πραγματεύσει ταῖς πραγματεύσεσι(ν)
    αιτιατική τὴν πραγμάτευσιν τὰς πραγματεύσεις
     κλητική ὦ! πραγμάτευσι πραγματεύσεις
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πραγμάτευσις < αρχαία ελληνική πραγματεύ(ομαι) + -σις
Η λέξη δημιουργήθηκε από τον Σπυρίδωνα Ζαμπέλιο το 1859 [1]

Ουσιαστικό

πραγμάτευσις θηλυκό

Αναφορές
  1. σελ. 834, Τόμος Β΄ - Κουμανούδης, Στέφανος Αθ. (1900) Συναγωγή νέων λέξεων υπό των λογίων πλασθεισών από της Αλώσεως μέχρι των καθ’ ημάς χρόνων. Τόμοι: 2 (Εισαγωγή,@anemi). Εν Αθήναις: Τύποις Π. Δ. Σακελλαρίου
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.