πιστοποίησις

Αρχαία ελληνικά (grc)

	δυϊκός
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	πιστοποίησῐς	αἱ	πιστοποιήσεις
γενική	τῆς	πιστοποιήσεως	τῶν	πιστοποιήσεων
δοτική	τῇ	πιστοποιήσει	ταῖς	πιστοποιήσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	πιστοποίησῐν	τὰς	πιστοποιήσεις
κλητική ὦ!		πιστοποίησῐ		πιστοποιήσεις
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πιστοποιήσει
γεν-δοτ	τοῖν		πιστοποιησέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

πιστοποίησις < → λείπει η ετυμολογία

πιστοποίησις, -εως θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

πιστοποίησις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.