παροχέτευσις

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ παροχέτευσῐς αἱ παροχετεύσεις
      γενική τῆς παροχετεύσεως τῶν παροχετεύσεων
      δοτική τῇ παροχετεύσει ταῖς παροχετεύσεσῐ(ν)
    αιτιατική τὴν παροχέτευσῐν τὰς παροχετεύσεις
     κλητική ὦ! παροχέτευσῐ παροχετεύσεις
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  παροχετεύσει
γεν-δοτ τοῖν  παροχετευσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

παροχέτευσις < παροχετεύ(ω) + -σις

Ουσιαστικό

παροχέτευσις, -εως θηλυκό

Συγγενικά

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.