πήνισμα

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική τὸ πήνισμᾰ τὰ πηνίσμᾰτᾰ
      γενική τοῦ πηνίσμᾰτος τῶν πηνισμᾰ́των
      δοτική τῷ πηνίσμᾰτῐ τοῖς πηνίσμᾰσῐ(ν)
    αιτιατική τὸ πήνισμᾰ τὰ πηνίσμᾰτᾰ
     κλητική ὦ! πήνισμᾰ πηνίσμᾰτᾰ
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  πηνίσμᾰτε
γεν-δοτ τοῖν  πηνισμᾰ́τοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'ὄνομα' όπως «ὄνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πήνισμα < (πηνίζομαι) πηνισ- + -μα < πήνη (μασούρι)

Ουσιαστικό

πήνισμα ουδέτερο

  1. το νήμα που είναι περιτυλιγμένο στο μασούρι, το υφάδι
  2. (ύφασμα) ύφασμα
    ※  Αριστοφάνης, Βάτραχοι, 1313-1316 greek-language.gr
    αἵ θ᾽ ὑπωρόφιοι κατὰ γωνίας
    εἰειειειειειλίσσετε δακτύλοις φάλαγγες
    ἱστότονα πηνίσματα, [1315]
    κερκίδος ἀοιδοῦ μελέτας,
    κι ω εσείς, αράχνες,
    που σε ταβάνια από κάτω, σε κάθε γωνιά,
    με δαχτυλιών αργαλειούς
    τύτυτυτύτυτυλίγετε υφάδια [τεντωμένα στον αργαλειό]ΣτΕ, τα έργα
    της κελαηδίστρας σαΐτας·
    Μετάφραση: Θρασύβουλος Σταύρου
    μετάφραση κατά λέξη: → λείπει η μετάφραση

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.