οχεύω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

οχεύω < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ὀχεύω

Προφορά

ΔΦΑ : /oˈçe.vo/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ο‐χεύ‐ω

Ρήμα

οχεύω, αόρ.: όχευσα, παθ.φωνή: οχεύομαι, π.αόρ.: οχεύθηκα, μτχ.π.π.: οχευμένος

(λόγιο, για αρσενικό ζώο) βατεύω, ζευγαρώνω με το θηλυκό

Συνώνυμα

Συγγενικά

οχεία
οχευτής

Κλίση

→ λείπει η κλίση

Μεταφράσεις

οχεύω

→ δείτε τη λέξη βατεύω

Πηγές

Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. (Αʹ έκδοση: 1998)
⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.