νᾶνος

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ὁ νᾶνος οἱ νᾶνοι
      γενική τοῦ νάνου τῶν νάνων
      δοτική τῷ νάνῳ τοῖς νάνοις
    αιτιατική τὸν νᾶνον τοὺς νάνους
     κλητική ὦ! νᾶνε νᾶνοι
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  νάνω
γεν-δοτ τοῖν  νάνοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δρόμος' όπως «κῆπος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

νᾶνος < (ηχομιμητική λέξη)[1]

Ουσιαστικό

νᾶνος, -ου αρσενικό

  • νάνος, κάποιος με πολύ κοντά μέλη σε σχέση με τον κορμό του

Συγγενικά

Αναφορές
  1. Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek. [Ετυμολογικό λεξικό της ελληνικής γλώσσας] (στα αγγλικά) με την αρωγή του Lucien van Beek. Leiden: Brill. Τόμοι 1‑2.

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.