ντε

ντε < (άμεσο δάνειο) τουρκική de (επίσης) [1]

ντε

1. (προφορικό) πήγαινε! ξεκίνα! (επιφωνηματικά, για έμφαση)

   -Πήγαινε ντε, τι περιμένεις; (προτροπή, ανυπομονησία)

   -Καλά ντε, μη φωνάζεις. (ενόχληση)

   -Γιατί αγόρασες μελιτζάνες; -Για να φτιάξω μουσακά, ντε! (επεξήγηση)

2. (προφορικό) πήγαινε! ξεκίνα! (παρακίνηση σε ζώα)

   ντε, γαϊδαράκο μου, ντε!

• άντε ντε (προτρεπτικό με έμφαση)
• έλα ντε! (φανερώνει έκπληξη)
• ντε και καλά: με το ζόρι, με το στανιό
• ντε και σώνει: με το ζόρι, με το στανιό, σώνει και καλά

ντε: μεταγραφή μη ελληνικών λέξεων στο ελληνικό αλφάβητο

ντε

1. μεταγραφή της λατινικής πρόθεσης dē (από) με ελληνικά γράμματα

   σε στερεότυπες εκφράσεις: π.χ. ντε φάκτο (de facto), ντε γιούρε (de jure)

2. μεταγραφή της γαλλικής πρόθεσης de με ελληνικά γράμματα

   ως πρόθεση, σε στερεότυπους όρους: π.χ. φον ντε τεν (fond de teint)

3. μεταγραφή της ονομασίας του γράμματος d στα γαλλικά

   α μπε σε ντε (a b c d)

   ως μόριο, σε ονόματα, δείχνει την καταγωγή (οικογένεια, ή τόπο): π.χ. Σαρλ ντε Γκωλ (Charles de Gaulle)

4. μεταγραφή του γαλλικού αριθμητικού deux (δύο) με ελληνικά γράμματα

   σε στερεότυπους όρους: π.χ. ντε πιες (deux-pièces)

Συνήθως γράφονται με το λατινικό αλφάβητο, ιδίως οι λατινικές εκφράσεις.