μεσοκνήμιον

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική τὸ μεσοκνήμιον τὰ μεσοκνήμιᾰ
      γενική τοῦ μεσοκνημίου τῶν μεσοκνημίων
      δοτική τῷ μεσοκνημίῳ τοῖς μεσοκνημίοις
    αιτιατική τὸ μεσοκνήμιον τὰ μεσοκνήμιᾰ
     κλητική ὦ! μεσοκνήμιον μεσοκνήμιᾰ
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  μεσοκνημίω
γεν-δοτ τοῖν  μεσοκνημίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μεσοκνήμιον < μεσο- + κνημίον, υποκοριστικό του κνήμη

Ουσιαστικό

μεσοκνήμιον, -ου ουδέτερο (ελληνιστική κοινή)

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.